Finish

Rome

Maandag 15 augustus 2016.
Van Chiusi naar Rome. 172 km.
De oplettende blogvolger had gisteren al kunnen zien dat onze energie aan het opraken is. Gezien de nog af te leggen afstand, gecombineerd met de zwaarte, hebben we besloten om een stuk te treinen, wat overigens prima ging.
Na 1972 km (waarvan 160 km met de trein) zijn we op Maria Hemelvaart 's middags in Rome op het Sint Pietersplein aangekomen.
In een tocht vol hoogte en diepte punten, hebben we Duitsland, Zwitserland en Italië echt kunnen beleven en leren kennen.
Blij dat we heelhuids en zonder blessures het hebben gehaald, gaan we nu een paar dagen vakantie vieren.

Lange dag

Zondag 14 augustus 2016.
Van Sienna naar Chiusi. 88,1 km 939 hm.
Vanochtend eerst Sienna bezocht. Erg mooie stad. De voorbereiding voor de traditionele paardenrennen zijn in volle gang. De eerste 40 km ging door prachtig, klassiek, Toscaans landschap. Om dit te zien dient er wel stevig geklommen te worden, maar dat wel wordt wel beloond. Na 40 km werd het gelukkig vlak. Dat konden we allebei wel gebruiken. De laatst 30 km ging over het Sentiero della Bonifica. Voor de Italianen een fietsroute, voor ons een karrenspoor.
We staan nu op een heel mooi gelegen, typisch Toscaanse camping (op de grens van Toscane en Umbrië) met veel krekels.
Al met al een lange dag, ruim 10 uur onderweg geweest.

Fietsen in Toscane

Zaterdag 13 augustus 2016.
Van Impruneta naar Sienna. 58,4 km 896 hm.
Fietsen in Toscane is mooi maar is wel zeer inspannend. Wegen zijn slecht, verkeer is druk en het is continue op en neer. Alle dorpen en steden liggen boven op een heuvel, meestal +800 hm, en om bij de volgende plaats te komen moet je eerst weer door een dal. Onderweg staan waterkraantjes waaruit je drinkwater kan pakken. Bij een van deze kraantjes zaten onze Amsterdamse medefietsters naar Rome. We komen ze nu voor de derde keer tegen. Leuk om ervaringen te delen. Gelukkig hebben we vandaag in Sienna weer een camping kunnen vinden. Kamperen is toch ons ding. Nog ca. 290 km en dan zijn we in Rome. Het einde komt in zicht.

Mentaal zware dag

Vrijdag 12 augustus 2016.
Van Pistoia naar Impruneta (Firenze). 75 km 684 hm.
Vandaag de passage door Florence. We dachten een makkelijk dagje te hebben door de vlakte waar oa Florence in ligt. Uiteraard werd het toch weer een pittige tocht. Wat het fietsen hier in Italië zwaar maakt zijn de slechte wegen, je moet continue op je hoede zijn voor gaten. Daarnaast zijn de Italianen niet ingesteld op fietsers en houden de meeste een behoorlijk agressieve rijstijl op na. Helaas leidt de route ons veel over drukke autowegen en hierin Toscane is ook nog veel toeristisch verkeer. Dit alles maakte het vandaag vooral mentaal zwaar. Positief is dat Rome in zicht komt. Nog ongeveer 340 km en dan zijn we er !!! Ps Florence was prachtig maar extreem druk met toeristen.

Klimmen in de Italiaanse bergen.

Donderdag 11 augustus 2016.
Van Zocco naar Pitoia. 82,1 km 947 hm.
Het verblijf op de camping in Zocca was bijzonder. Een camping eigenaar die als een soort Anton Heyboer leeft. Heerlijk vegetarisch gegeten, anders is er trouwens ook niet te krijgen en 's ochtends eigen gebakken eco brood met reggae muziek op de achtergrond. Zelfs de scooter van de eigenaar ziet er een beetje vrijgevochten uit (let op de handschoenen).
Maar er moet natuurlijk gefietst worden en we hadden al flink geklommen maar vandaag ging het verder. Over de Passo Brasa 895 hm en na en fikse afdaling nog een klim via een soort canyon naar 750 hm. De landschappen zijn prachtig en de vergezichten mooi. Verkeer is soms wel erg druk. Wegens het wederom ontbreken van campings aan de route zitten we in een hotel in Pistoia. Over het stallen van de fietsen deed de hoteleigenaar niet moeilijk. Gewoon op de kamer. Lekker makkelijk met de bagage :).

Klimmen in de Italiaanse bergen

Woensdag 10 augustus 2016.
Van Castelvetro Di Modena naar Zocca, 32,8 km 900hm.
Na de Po-vlakte waar we lekker konden opschieten is het nu weer klimmen geblazen. We vertrokken al niet te vroeg, werden we na een klein uurtje getrakteerd op een fikse onweersbui met harde regen. Dit keer maar geschuild voor de regen. De temperatuur is door de regen flink gedaald. Gisteravond om 21.00 uur nog 30 gr. Nu max 20 gr. Gevolg is dat we niet echt opgeschoten zijn maar we kunnen het lijden op ons schema. Voordeel van het klimmen is dat de uitzichten weer direct bijzonder mooi zijn. We rijden weer van de ene ansichtkaart naar de andere ansichtkaart. Grappig is dat we nu op een camping staan welke helemaal eco /vegetarisch / etc is. Volop genieten voor Marjolein dus. Er staan tenten uit de Vendex collectie van 1975 ;). Super relaxed sfeer op een prachtige locatie.